Een ding is zeker. De Nederlandse para-ruiters worden getipt als favoriet voor het teamgoud op de Paralympische Spelen in Tokio. Nog een feit is dat Rixt van der Horst daarbij wil zijn met Findsley N.O.P. In het kader van voorbereiding vloog ze met dit paard naar Doha om daar alle drie proeven te winnen en pakte ze bij thuiskomt ook nog winst in de laatste selectiewedstrijd om de KNHS Witte Van Moort Para Dressuur Trophy in Berkel-Enschot.
Een druk programma dus. Ze had een ticket op zak voor de parawedstrijd op donderdagavond op Indoor Brabant, maar deze is woensdagmiddag gecanceld vanwege het Corona-virus. “Jammer, maar begrijpelijk. In elke proef leer je weer en neem je dingen mee voor je volgende wedstrijd. Ik hoopte op Indoor Brabant weer wat puntjes te kunnen verbeteren, maar dat moeten we een volgende keer maar proberen”, vertelt Rixt van der Horst.
De para-amazone, die al vijftien internationale medailles won en meervoudig wereldkampioen is in haar klasse, deed veel informatie op tijdens het internationale concours in Doha. Ze had al vaker gereden in de hoofdstad van Qatar, maar nog niet met Findsley N.O.P. “De warming-up was buiten in de zon, de proef in de overdekte hal met airconditioning. Dat is best wel een grote wisseling voor een paard. Dat merk je aan haar. Daar komt bij dat het een enorme baan met veel uitstraling en allure is. Ik was al heel blij dat Finn zo super braaf rondliep. Alle Nederlandse parapaarden eigenlijk. Ik heb Grand Prix-dressuurpaarden gezien die wel echt last van spanning hadden. Dat zou funest zijn voor onze proeven, want daarin moet echt alles perfect en vloeiend gaan.”
De voorbereidingstijd in Doha was wel korter dan anders. “Vorig jaar vlogen de paarden er al heen op zaterdag. Op woensdag is dan de vetcheck en op donderdag de eerste proef. Dit jaar vlogen de paarden op maandag en stonden ze pas dinsdagochtend op stal. Normaal rijd je ze de dag na het vliegen niet, maar nu moesten we meteen al wat doen onder het zadel. Voor mij lichamelijk en voor mijn paard best wel pittig, maar we groeiden er allebei in en tijdens de laatste twee dagen waren we op ons best. Daarnaast was het een mooie ervaring om met mijn team te beleven, want naast een aantal andere TeamNL pararuiters, waren mijn trainster Chantal, fotografe Eefje en paardeneigenaresse Lisa meegekomen om mij te supporteren.”
Na thuiskomst op maandagavond was het even uitblazen. “De eerste dag thuis gaat nog wel. Er moeten weer dingen geregeld worden, maar daarna moest ik toch wel even bijkomen. Het heeft toch wel impact zo’n evenement. Het vergde veel voorbereiding, je zit in een ander ritme, er heerst een andere temperatuur. Finn had er minder last van. Die vermaakte zichzelf prima in de wei met veel vreugdesprongetjes. Vol energie zat ze! Ik wist niet zeker of ik in Berkel-Enschot zou rijden, maar Finn was fit genoeg.”
De kans om op evenementen als Doha te rijden draagt aanzienlijk bij aan een goede voorbereiding op Tokio. De druk gaat weer even van de ketel. “En dan moeten we in mei er weer staan. Het NK is de eerste observatiewedstrijd, de laatste is in juli. Het is nog lang geen gestreden strijd. Je moet alle zeilen bijzetten om jezelf te bewijzen, ook al heb je nog zoveel ervaring. De concurrentie binnen Nederland is ontzettend sterk. Het sterkste team zal afgevaardigd moeten worden om een gooi te kunnen doen naar het teamgoud op de Spelen. Het is belangrijk dat je een progressie in je rijden laat zien en dat je kan pieken op het juiste moment. Ik denk dat ik daar wel sterk in ben, maar dat moet komend seizoen wel eerst weer gebeuren.”
Tekst: Wendy Scholten, Foto: Eefje van Griensven / VGGO – Van Griensven Grafisch Ontwerp, Fotografie & Art
Rixt van der Horst 